Hoe zag zij het verraad van haar man onder ogen? 1

Een heerlijk, gelukkig huwelijk 💝💝

Zolang ik me kan herinneren maakten mijn ouders voortdurend ruzie en ik zag mijn moeder vaak huilen. Ik verlangde toen heel erg naar een vredig, gelukkig gezin. Toen ik ouder werd was ik vastbesloten om een echtgenoot te vinden die goed voor me zou zijn en die voor zijn gezin zou kunnen zorgen, en ik hoopte op een heerlijk gelukkig huwelijk.

Ik werd aan mijn man voorgesteld door een familielid, en we trouwden en kregen samen twee dochters. We hadden toen een contract om een zandgroeve te beheren en mijn man werkte elke dag heel hard. Maar zodra hij thuiskwam, deed hij nog dingen zoals kleren wassen en eten koken. Mijn man hield heel veel van me; ik mocht me nooit zorgen maken en hij vroeg me nooit om hulp in welke kwestie dan ook, groot of klein. Mijn buren waren allemaal jaloers dat ik zo'n goede echtgenoot en zo'n gelukkig gezin had. Ik was zeer tevreden en wist dat ik met een goede man was getrouwd, iemand die me voor de rest van mijn leven zou steunen. Later vertrok mijn man met een familielid om een bedrijf op te starten, en ik bleef thuis de zandgroeve beheren. Hoewel het erg moeilijk en vermoeiend was, vond ik het de moeite waard, niet alleen om de druk van mijn man af te nemen, maar ook om ons leven steeds beter te maken. Doordat mijn man en ik hetzelfde doel nastreefden, konden we een jaar later een huis kopen in de stad. Ik kreeg toen een baan in de stad en we gaven het beheer van de zandgroeve over aan de vader van mijn man.

Ons leven samen werd steeds beter en het leven voelde zo lief. Ik keek er vaak naar uit om samen met mijn man de rest van ons leven zo door te brengen, van elkaar te houden en hand in hand samen een beter leven te creëren. Ik had me nooit kunnen voorstellen dat het ongeluk stilletjes naderde ...

Een oproep van een onbekende vrouw 📱📲

Op een dag zei mijn man dat het niet goed ging met zijn zaak en dat hij met een vriend een restaurant in Shanghai wilde openen. Ik ging hiermee akkoord en gaf hem 20.000 yuan. Daarna hield mijn man op met geld naar huis sturen, en telkens wanneer hij thuiskwam klaagde en zuchtte hij, en hij zei dat het restaurantbedrijf niet zo goed liep. Ik troostte hem dan en zei dat hij zich niet te veel zorgen moest maken, en ik gaf hem geld zodat hij genoeg zou hebben om zijn zaak voort te zetten. Ondanks dit alles was mijn man niet meer zo optimistisch als hij ooit was geweest, en soms ontweek hij me opzettelijk als hij de telefoon opnam. En toch besteedde ik niet teveel aandacht aan dit ongewone gedrag; ik dacht dat hij onder grote druk stond en dat hij niet wilde dat ik me zorgen maakte!

Op een dag tijdens de zomervakantie kwam mijn man terug uit Shanghai en kocht hij wat kleren voor mij en onze dochters. Ik was erg blij. Ik dacht dat het deze keer moeilijk moest geweest zijn voor mijn man om tijd vrij te maken om ons te bezoeken en dus zouden we onze tijd samen goed moeten benutten, maar hij zei dat hij zaken moest doen die middag en hij ging alleen weg. Hoewel ik me een beetje teleurgesteld voelde, dacht ik dat mijn man zo druk was omwille van ons gezin, en ik trok het me niet te erg aan.

Die avond ging thuis onze telefoon over en ik nam hem op. Een jonge vrouw vroeg naar mijn man bij naam en zei toen agressief dat zij en mijn man in Shanghai samenwoonden en dat ze een zoon van acht maanden oud hadden ... Toen ik dit hoorde, voelde ik me plotseling verdoofd en mijn verstand stond op nul. In mijn hart riep ik steeds weer: "Dat is niet mogelijk, dat is niet mogelijk. Mijn man zou me nooit verraden en zoiets doen! Hij houdt zoveel van me, hoe zou hij me kunnen verraden? Het is niet mogelijk!" Maar de jonge vrouw sprak zo zeker, en ik dacht aan het ongewone gedrag van mijn man - zou het waar kunnen zijn wat zij zei? Hoe kon dit gebeuren? Ik wilde huilen maar de tranen kwamen niet, en om de hele waarheid te weten te komen, belde ik onmiddellijk mijn man en zei hem dat hij naar huis moest komen.

Maar toen ik het mijn man vroeg, verraste hij me; hij begon te huilen en zei tegen mij: "Het spijt me. Geef me alsjeblieft nog een kans ..." Die drie woorden "Het spijt me" voelden op dat moment aan als een ijzig mes dat zich in mijn hart boorde. Ik had het gevoel dat mijn hart uit elkaar was gescheurd. Het deed zoveel pijn ... Alles wat ik de afgelopen jaren had gedaan, was om een gelukkig gezin te kunnen hebben. Ik had nooit gedacht dat het verraad van mijn man mijn beloning zou zijn! Ik droeg de pijn in mijn hart en vroeg hem huilend hoe hij me zoiets kon aandoen. Snikkend zei hij dat hij de eenzaamheid van het ver van huis werken niet aankon, en toen hij zag dat veel van zijn collega's er andere vrouwen op nahielden, kon hij de verleiding niet meer weerstaan en ... Het eerste dat op dat moment bij me opkwam was echtscheiding. Maar ik zag hoe berouwvol mijn man zich voelde en hoeveel verwijten hij zich maakte, en ik aarzelde. Als ik echt van hem zou scheiden, zou mijn gezin uiteenvallen en zouden onze dochters ook lijden ... Ik leed een onverdraaglijke pijn, alsof een mes mijn hart had stukgesneden, en ik bleef maar roepen: "God, wat moet ik doen?"

Ik heb er lang over nagedacht. Uiteindelijk verkoos ik om mijn man te vergeven, zodat onze dochters niet zouden opgroeien in een gebroken gezin. Ik vroeg hem om naar Shanghai te gaan om het restaurant te verkopen en dan terug naar huis te komen. Hij beloofde trouw dat hij dat zou doen. Ik had nooit gedacht dat als mijn man eenmaal terug was in Shanghai, hij me een bericht zou sturen dat me volledig in wanhoop zou storten: "Ik heb echt geen andere keus. Ik moet jou slecht behandelen ..." Na het lezen van zijn boodschap was ik even stomverbaasd. Ik dacht eraan hoe hij zich zo oprecht had verontschuldigd en me in mijn gezicht zulke trouwe beloften had gedaan, maar het waren allemaal leugens geweest om me te bedriegen. Mijn hart voelde alsof het in een put met ijs was gevallen en ik voelde me bitter teleurgesteld ...

Toen ik begreep dat mijn gezin, dat zo gelukkig was geweest, uiteenviel, en dat al het geluk dat ik had gehad niets betekende, ging ik op bed liggen en barstte ik in tranen uit. Ik dacht eraan hoe mijn man, sinds hij naar Shanghai was gegaan om zijn restaurant te openen, altijd had gezegd dat hij geen geld kon verdienen omdat de concurrentie zo hevig was; ik had elk woord geloofd en hem al het geld gegeven waarvoor ik zo hard gewerkt had. Ik had me nooit kunnen voorstellen dat hij daar gewoon een andere vrouw onderhield, en ik kon gewoon niet begrijpen hoe hij me dat kon aandoen. Wat had ik in hemelsnaam fout gedaan? In die periode bracht ik elke dag huilend door. Ik kon niet eten of slapen, en ik verloor volledig mijn doel en richting in het leven, en ik voelde een ongelooflijke pijn en verwarring. Telkens wanneer ik gezinnen samen pratend en lachend zag lopen wanneer ik klaar was met werken, of de blije stemmen van mijn buren hoorde, raakte ik erg overstuur. Soms was de pijn die ik voelde zo erg, dat ik wraak wilde nemen op mijn man en zijn nieuwe vrouw, en dan een einde maken aan mijn eigen leven. Maar de gedachte aan mijn twee jonge dochters en aan mijn bejaarde ouders weerhield me ervan om hen in de steek te laten. Ik kon enkel maar wegteren in pijn, en elke dag van mijn leven voelde aan als een jaar.

Gods woorden ontdooiden mijn bevroren hart 💕💕

Net toen ik het hardst leed,  getuigde mijn collega van Gods redding in de laatste dagen voor mij. Ik las Gods woorden: "De Almachtige is barmhartig voor deze mensen die erg geleden hebben; Hij is deze mensen die bewustzijn ontberen tegelijkertijd zat, daar Hij te lang op antwoord van de mensheid heeft moeten wachten. Hij wil graag zoeken, je hart en je geest zoeken, om je water en voedsel te brengen en je op te wekken, opdat je niet langer zult dorsten en hongeren. Als je vermoeid bent en als je iets begint te voelen van de troosteloze verlatenheid van deze wereld, wees dan niet verloren, huil dan niet. Almachtige God, de Wachter, zal je komst op elk moment omarmen. Hij houdt aan je zijde de wacht, Hij wacht tot je omkeert en terugkeert. Hij wacht op de dag dat je plotseling je geheugen terugkrijgt: wanneer je beseft dat je van God kwam, dat je op een of ander moment je richting kwijtraakte, en op een of ander moment je bewustzijn op de weg verloor, en op een of ander moment een 'vader' verkreeg; wanneer je bovendien beseft dat de Almachtige altijd de wacht heeft gehouden en daar heel, heel lang gewacht heeft op je terugkeer. Hij heeft met wanhopig verlangen uitgekeken, gewacht op een reactie zonder antwoord. Zijn vaste wacht gaat elke prijs te boven, en is omwille van het menselijk hart en de menselijke geest. Deze vaste wacht is misschien voor onbepaalde tijd en misschien wel ten einde. Maar je dient precies te weten waar je hart en je geest zich op dit moment bevinden."  Door zulke oprechte woorden van God vielen mijn tranen als regen, en alle pijn en ingehouden emotie die zich al zo lang had opgebouwd, smolt weg met mijn tranen en vloeide vrij weg. Voordien had ik mijn man altijd als mijn enige steun beschouwd en ik dacht dat een geweldig, gelukkig gezin hebben het doel van mijn leven was. Nadat mijn man me had bedrogen en verlaten, voelde mijn hart leeg en stuurloos aan; ik verloor mijn levensdoel en leefde in pijn zonder te weten wat ik moest doen. En toch was God steeds bij me geweest, had Hij over me gewaakt. God kende de pijn en verwarring die ik voelde, en net toen ik het meest hulpeloos was, leidde Hij me voor Hem, en gebruikte Hij Zijn woorden om mijn gewonde hart te troosten, en liet Hij me het licht zien in de duisternis. Gods woorden verwarmden mijn hart; ze gaven me de moed om verder te leven, en ze lieten me begrijpen dat enkel God onze steun kan zijn. God wacht op onze terugkeer naar Zijn huis, en met God aan mijn zijde wist ik dat ik niet alleen zou zijn. Vanaf dat moment nam ik actief deel aan het kerkleven; ik zong regelmatig hymnen, bad en las Gods woorden met mijn broeders en zusters. We praatten met elkaar over de waarheid, hielpen elkaar en behandelden elkaar met oprechtheid. Ik voelde een soort van vrede en vreugde die ik nooit eerder had ervaren. 

Wordt vervolgd... 

Hoe kunt de christen beoefen om Gods zegen verkrijgen? 

De Bijbel lezen: Het nieuwste begrip, Christelijk geestelijk voedsel