Dagboek van een Christen – Een onvergetelijke ontsnapping 1

Noot van de redactie: De reis van geloof in God die de christelijke Beibei ondernam was zwaar. Ze werd twee keer gearresteerd door de CCP-politie en moest verschillende keren het huis verlaten. Haar vreselijke ervaringen zijn opgetekend in haar dagboek, dat ons haar bewonderenswaardige inspanningen toont om haar religieuze vrijheid te verdedigen. Terwijl de CCP begint aan een nieuw rondje doelwitten voor arrestatie selecteren, begint zij aan een onvergetelijke ontsnapping ...

16 augustus 2017 - gearresteerd door de politie, en het begin van nieuwe ontsnapping

Iets na tweeën deze middag haalde ik buiten de was af toen ik opkeek en een politiewagen zag die net naast mijn huis geparkeerd stond. Ik was onmiddellijk gealarmeerd: kwamen ze me weer arresteren? Ik sloop stilletjes de kleine keuken aan de buitenkant van het huis in en hield hen door een kier in de deur in de gaten. Ik zag drie mensen uit de auto stappen en recht op mijn huis toelopen; één in politie-uniform, één in burger en de vrouwelijke veiligheidsmanager van het plaatselijke politiekantoor.

"Zijn ze werkelijk hier om me opnieuw te arresteren?" Mijn gedachten stopten even en mijn hart klopte in mijn keel. Voordat ze me ontdekten, rende ik snel het pad achter het huis af en terwijl ik rende, bad ik constant tot God. Gelukkig stond de deur bij een familielid open, dus rende ik haar tuin in en groette haar eenvoudig. Ze stak haar hoofd uit het raam, keek naar buiten en deed de deur in paniek dicht.

Ongeveer een uur later ging mijn familielid naar mijn huis en zag dat de politie weg was. Dus ik haastte me naar huis, maar net toen ik bij de deur aankwam pakte mijn buurvrouw me vast, keek links en rechts of er niemand toekeek, en fluisterde toen in mijn oor: "Drie mensen van de politie kwam net naar je huis om jou te zoeken. Ze schreeuwden je naam toen ze op je deur klopten. Toen ze zagen dat je niet thuis was, kwamen ze bij mij thuis vragen stellen. Ik heb niet gezegd dat je thuis was. Je moet voorzichtig zijn." Het nieuws maakte me zowel angstig als boos, omdat ik me herinnerde hoe ik twee keer werd gearresteerd voor mijn geloof in God, en ook meerdere keren mijn huis had moeten verlaten. Nu komen ze me nog steeds constant 'bezoeken'. Ze stoppen echt nooit! Ik bedankte mijn buurvrouw, ging toen naar binnen en sloot haastig de deur.

Rond vier uur 's middags hoorde ik buiten een autodeur dichtslaan, dus opende ik voorzichtig de deur op een kiertje en keek naar buiten. Ik zag dezelfde man in het politie-uniform uit de auto stappen. "De politie is hier weer!" Ik deed snel de deur dicht, zat ineengedoken in de hoek en luisterde aandachtig naar wat er buiten gebeurde. Ik had gedacht dat de politie vandaag niet terug zou komen nadat ze me 's morgens niet hadden gevonden. Ik had niet verwacht dat ze zo snel terug zouden zijn. Het leek erop dat ze niet zouden stoppen voordat ze me hadden gearresteerd! Ik zat vast in het huis en als de politie de deur opentrapte zou ik niet kunnen ontsnappen. Hoe meer ik erover nadacht, hoe banger ik me voelde.

In mijn paniek knielde ik neer in de hoek van mijn kamer en bad tot God: "God! Ik ben nu heel nerveus en ik weet niet wat te doen. God! Alsjeblieft, leid me en bescherm me." Na dit gebed dacht ik aan Gods woorden: "Wie overleeft behalve door de woorden in mijn mond? Wie ligt er niet onder mijn waakzaam oog? Terwijl ik overal op aarde mijn nieuwe werk ten uitvoer breng , wie is er ooit in staat geweest er aan te ontsnappen? Zou het kunnen dat de bergen in staat zijn het te ontwijken door middel van hun hoogte? Zou het kunnen dat de wateren, door hun enorme uitgestrektheid in staat zijn het af te weren? In mijn plan heb ik nooit gemakkelijk iets laten gaan, en daarom is er nooit een individu geweest, of een ding, dat buiten mijn handbereik kon komen." In een flits gaven Gods woorden me een inzicht. "Dat is juist! Is niet alles onderdeel van Gods orkestraties en arrangementen?" De CCP-politie is ook in Gods hand. Zonder Gods toestemming zouden ze me nooit kunnen arresteren en als ik word gearresteerd, zou ik absoluut God niet kunnen verraden. Ik moest standvastig blijven en getuigen voor God! Toen ik me deze dingen herinnerde, voelde ik me veel rustiger.

De politie buiten klopte dringend, maar ik maakte geen geluid. Na een tijdje hoorde ik het geluid van voetstappen in de richting van het huis van mijn buurvrouw gaan en na ongeveer 10 minuten hoorde ik het geluid van een motor. Ze gingen weg. Het leek alsof ze geen informatie konden krijgen en ik kon niet nalaten om God in mijn hart te danken.

Ik wist dat ik niet thuis kon blijven, dus pakte ik wat kleren uit mijn kast en propte ze in een tas. Op dat moment kwam mijn echtgenoot thuis. Toen ik hem vertelde over het bezoek van de politie, betrok zijn gezicht toen hij zei: "De politie ging ook net naar het huis van mijn oudere broer (een andere christen). Het lijkt erop dat dit een gecoördineerde actie is." Toen ik dat hoorde, werd ik nog nerveuzer. Ze waren er niet in geslaagd me te arresteren, dus ze zouden hoogstwaarschijnlijk terugkomen. Ik wist dat ik moest ontsnappen.

Rond vijf uur verliet ik met tegenzin het huis. Ik deed al de huishoudelijk taken, zodat mijn echtgenoot een warme maaltijd kon eten als hij thuiskwam van zijn werk. Maar nu ik weg was, kon ik niet zorgen voor het huishouden of werken op de boerderij, en ik wist niet wanneer ik terug zou kunnen komen. Een perfect goed leven werd geruïneerd door de CCP. Ze zeggen dat we vrijheid van godsdienst hebben, maar wanneer hebben we dat ooit gehad? Omdat ik in God geloofde en het evangelie predikte, was ik in hun ogen een gruwelijke misdadiger. De vorige keer dat ik werd gearresteerd, werd ik ondervraagd en bijna doodgemarteld. Nadat ik was vrijgelaten, kwam de politie vaak om me te controleren. Ik ben al meerdere keren gedwongen om het huis te verlaten en ik weet niet hoe lang ik me deze keer moet verbergen ...

Ik kon enkel bidden tot God en om geloof en kracht vragen. Ik dacht aan Gods woorden: "De grote rode draak vervolgt God en is de vijand van God. In dit land zijn zij die in God geloven dus onderworpen aan vernedering en vervolging. Daarom worden deze woorden in jullie groep mensen de realiteit. Aangezien het werk wordt uitgevoerd in een land dat tegen God is, wordt al Zijn werk buitensporig tegengewerkt en veel van Zijn woorden kunnen niet op tijd tot stand worden gebracht. Derhalve worden mensen gelouterd vanwege de woorden van God. Dit is ook een onderdeel van het lijden. Het is bijzonder zwaar voor God om Zijn werk te volbrengen in het land van de grote rode draak, maar het is door deze moeite dat God een fase van Zijn werk doet om Zijn wijsheid en wonderbaarlijke daden openbaar te maken. God grijpt deze gelegenheid aan om deze groep mensen compleet te maken." Gods woorden deden me begrijpen dat de CCP de belichaming is van de grote rode draak. Het is een vijand van God en verafschuwt de waarheid en God meer dan wie dan ook. Daarom worden ook wij die in God geloven veracht en wordt het ons nooit toegestaan om God te volgen, God te aanbidden of het juiste levenspad te bewandelen. Uiterlijk houden ze de schijn op van godsdienstvrijheid, maar in werkelijkheid vallen ze hen die in God geloven kwaadaardig aan, en houden hen zelfs in de gaten, plaatsen hen onder huisarrest, of arresteren en vervolgen hen. Dit alles om te voorkomen dat we in God zouden geloven, om ons alleen hen te laten gehoorzamen en ons tot slaaf maken en vernietigen. Degenen die weigeren ervoor te buigen wacht enkel de dood. Maar Gods wijsheid is hoger dan die van de hemelen, dus in de arrestatie en vervolging door de CCP kon ik duidelijk het ware, Godhatende gezicht van de CCP-regering zien, en daarom kon ik haar verafschuwen en haar uit de grond van mijn hart verraden. Tegelijkertijd zag ik door mijn ervaring het gezag van Gods woorden en Gods wonderbaarlijke werken, die mijn geloof in God nog vergrootten. Dat ik vandaag kon ontsnappen aan arrestatie door de CCP is Gods verborgen bescherming van mij. Ik begrijp dat, hoe woest de CCP ook mag worden, ze nog steeds in Gods handen zijn. God is aan mijn zijde en ik kan op Hem vertrouwen. Het begrip van deze dingen troostte me en ik voelde me niet langer zo zwak. Naarmate ik verder ga, zal ik op God vertrouwen.

Wordt vervolgd...

Gerelateerde aanbevelingen: 

Beproevingen - een ander soort zegening van God 

Ik heb een nieuw begrip van "Wedergeboorte door het doopsel"